Yıl 1894.

Bir doğum gerçekleşir. Anadolu’da bir kadın koyun sağmadan gelirken yol üstünde sancısı tutar. Acıdan kıvranarak tek başına bir çocuk doğurur. Üstünden yırttığı bezlere sarar onu, kucağına alır evine götürür.

1901 yılında Anadolu çiçek salgınından kırılırken çiçek hastalığı, yol üstünde doğan çocuğa da uğrar. Çiçek hastalığından gözü, gönlüne kaçar. Artık o, başka görür, başka duyar. Eline bir saz verirler hem eğlensin, hem öğrensin diye hem de belki geçimini sağlar diye. Veysel’in. İlden ile, dilden dile dolaşır halk evlerinde.

1894 yılında başlayıp 21 Mart 1973 yılına dek süren “uzun ince”, meşakkatli bir yolculuğun hikâyesi…

Veysel’in hikâyesi, âşığın hikâyesi, Aşk’ın hikâyesi…

Türkülerle Âşık Veysel’in hikâyesi…

Anadolu’nun, Cumhuriyet’in hikâyesi…